Bij een papieren boek hoort anno 2011 een digitaal verlengstuk. Meer dan één zelfs. Een website, een Facebookpagina, een Twitteraccount, een blog en veel, veel mails. Ik dacht begin juli: “het ei is gelegd”, het boek is af, maar nee, toen begon het pas. Mijn wederhelft schoolde zich in ijltempo bij, een opleiding e-marketing bij Lieven van Expert Academy (bedankt Lieven!) en zoonlief schreef zich in voor een cursus Photoshop. Vrienden werden erbij gehaald: wat moet er op zo’n site (bedankt Filip), hoe doe je dat, hoe geraak je op een hoger niveau in Google, enz? Ik zat er bij en keek ernaar. Ik moet toegeven, ik ben niet echt technisch onderlegd, ik kan een knoop aan een hemd naaien (die krijg je er in geen 100 jaar meer af) en een kadertje aan de muur hangen, maar van social media ken ik echt niets. Voor een communicatiespecialist kan dat tellen, ik weet het, maar ik zeg ook altijd tegen klanten: begin er niet aan als je niet weet hoe het werkt. En nog belangrijker: weet dat het heel veel werk vraagt, je moet er bakken tijd in steken. Als je er dus mee begint, moet je doorzetten. Je moet met de regelmaat van de klok een mening produceren of je er nu één hebt of niet. Dus, laat je bijstaan want connecteren loont.
Het verbaast mij hoeveel reacties die social media opleveren. Positieve en negatieve. Hartverwarmende wensen omdat je een huzarenstukje geschreven hebt. Je ontdekt opnieuw mensen die je al lang uit het oog verloren was, de tol van teveel tegelijkertijd. Af en toe ook een sneer. Dat mensen die een demotie niet kunnen plaatsen, verbitterd worden, mochten we dus aan den lijve ondervinden. Ik denk dan, als je niks doet, kan je ook niets verkeerds doen. Kritiek hoort er nu eenmaal bij.
Het verbaast u waarschijnlijk niet, maar ik was aardig verrast toen mijn zoon me zei dat hij de remotiepagina op Facebook geliked had. Meteen ziet iedereen in zijn netwerk op zijn prikbord dat hij een fan is. Als ik het dus goed heb, ja hoor, leken bestaan nog, begin je met één pagina en in geen tijd krijgt half België dit op zijn bord. Geweldig is dat. Misschien moet ik toch eens kijken of er nog plaats is op Facebook ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten