vrijdag 18 november 2011

De gemakkelijkheidsoplossing : ontslag

Tijdens onze boekvoorstelling op 18 oktober 2011 bij Kluwer in Mechelen deelde Ivan De Witte, ceo van Hudson Benelux en voorzitter van AA Gent, zijn inzichten over demotie en remotie. “Ik denk dat remotie in dezelfde organisatie moeilijk ligt”, zei hij, “het is niet onmogelijk, maar diegenen die er in slagen om te removeren binnen hetzelfde bedrijf, zijn eerder uitzonderingen”.

Dat wil zeggen dat remotie vaak eindigt in ontslag. Dat is best opmerkelijk, want uit onze cases blijkt niet dat dit een vaste regel is. Ontslag is eigenlijk "the easy way out” waarbij de werkgever er zich gemakkelijk vanaf maakt en geen moeite doet om de werknemer (zijn know how, ervaring, netwerk, ...) aan boord te houden. Ook de werknemer moet een inspanning doen om aan de remotie te werken. Trouwens, niet iedereen kan zich een ontslag permitteren.

Wanneer je met demotie geconfronteerd wordt, is het vooral zaak je huiswerk te maken: even stil te staan bij jezelf en je af te vragen: what makes me tick? Wat krijgt me ’s morgens uit mijn bed en maakt dat ik fluitend naar mijn werk trek? 

Doe je deze oefening het beste vanuit een werkende of vanuit een werkloze positie? Los van de grote emoties, lijkt de werkende positie een interessantere optie. Daarbij komt dat je tijdens een economische crisis best even vast houdt aan wat je hebt en je niet in een onzeker avontuur stort, zeker als je een gezin hebt. 

Een illustratie.

Frank koos vrijwillig voor demotie omdat hij ziek werd van de stress. Zijn werkgever zag in dat hij als manager in een zeer benarde situatie terecht gekomen was: deeltijds werken, verbouwingen, een stel kleine kinderen en een zware verantwoordelijkheid op het werk. Frank’s werkgever communiceerde dat ook zo: “Frank, we begrijpen je situatie, je bent voor ons bedrijf een zeer valabele en gewaardeerde werkkracht, we willen je niet kwijt”. Frank keerde terug naar de werkvloer, maar krijgt nog steeds kansen om manager te worden in de toekomst. Zijn werkgever stimuleert hem daarin.

Joris zette gedwongen een stap terug, hij maakte de balans op en zag dat hij geen deel meer wou uitmaken van het bedrijf waarvoor hij werkte. Er waren te veel dingen gebeurd en gezegd. Hij nam ontslag en werkt nu in een totaal andere omgeving waar hij zich heel erg thuis voelt en opnieuw gelukkig is.

Het zijn slechts twee voorbeelden, maar het punt is vooral: of je je remotie nu zoekt in je eigen bedrijf of op een ander, veel, zo niet alles, hangt af van twee factoren: één: heb je je huiswerk gemaakt? En twee: hoe gaat je werkgever om met je de- en remotie? Doet hij de moeite naar zijn werknemer te luisteren, hem te respecteren, te waarderen en biedt hij realistische toekomstperspectieven? 

Want dat laatste maakt of die werknemer nog gelooft in zijn werkgever en bereid is zijn vertrouwen en motivatie te geven. Afscheid nemen van elkaar in de vorm van ontslag, is makkelijk. De echte uitdaging voor de werkgever schuilt erin van een demotie een succesvolle remotie te maken.