woensdag 17 oktober 2012

Demotie, koude douche voor vele politici

Patrick Janssens (Antwerpen), Antoine Denert (Kruibeke), Stefaan De Clerck (Kortrijk), Philippe Moureaux (Sint-Jans-Molenbeeck), Gaëtan Van Goidsenhoven (Anderlecht), … Maar ook de zovele minder bekende namen die hun burgemeesterssjerp of hun schepenzetel verliezen. De lijst gedemoveerden na 14/10/12 is schier eindeloos. 

Dat is nu eenmaal een wetmatigheid in de politiek “sometimes you win, sometimes you lose”. Dat winnen is plezant, dat verliezen komt altijd hard aan (en doet sommigen een traan wegpinken).

Politiek is misschien wel het enige beroep waar “demotie” zit ingebakken, want om de x-aantal jaar trekt elke politicus naar de stembus. De kiezer werpt de teerlingen. Sommigen liggen dan al in de touwen. Anderen halen een sterke score, maar geraken er niet mee in een coalitie.

"Politiek is misschien wel het enige beroep waar demotie zit ingebakken"

En daar zit je dan, uitgerangeerd, opzij gezet, weggestemd, gepasseerd. Van vandaag op morgen geen macht meer, geen beslissingsbevoegdheid, geen aanzien meer. Dàt is demotie, een stap terug in je carrière. Straffer: de verliezers moeten nog 3 maanden verder, wetende dat hun einde nakend is. In sommige gevallen met de winnaar naast zich op het college van burgemeester en schepenen.
 
Wie ons boek gelezen heeft, kent de remotiecurve. We vertalen ze naar het politieke bedrijf.

-          de indicatoren: de opiniepeilers, de man in de straat, de media, de geruchten over een voorakkoord,… je kan winst of verlies zien aankomen

-          het breekpunt: de verkiezingsdag zelf waarop de kiezer over jouw toekomst beslist, of het moment van coalitievorming waarop je uit de boot valt

-          het verhaal: je omgeving stelt jou vragen. “Staat je positie nu ter discussie?” (Lieven Verstraete aan Siegfried Bracke en aan Veli Yuksel) “D’Haese is niet meer dan een ordinaire overloper en opportunist.” (Karel De Gucht over het verlies van zijn zoon Jean Jacques in Aalst)

-          de gevolgen: begin januari draag je geen sjerp meer, kan je niet meer over de toekomst  van je gemeente of stad beslissen. Je moet op zoek naar een nieuwe toekomst.

-          de kanteling: de start van een nieuwe begin, een nieuwe rol binnen of buiten de politiek. Je legt je toe op je oude job (Gaat Antoine Denert opnieuw voluit verzekeringen verkopen. Zo ja, wat is daar mis mee?). Of je leert een nieuwe politiek rol (Jean Jacques zal leren oppositie voeren en heeft nu veel vrije tijd om de volgende verkiezingen voor te bereiden).

Het is duidelijk dat die laatste fase de moeilijkste is. Hoe vind je opnieuw de job van je leven? Op wie kan je (nog) rekenen om je daarbij te helpen? Welke toekomst heb je nog? En hoe lang blijf je verbitterd?

Wij kijken benieuwd naar de professionele plannen van Patrick Janssens. Kan hij een schepenmandaat onder zijn rivaal Bart De Wever aan? Of kiest hij voor een nieuwe carrière?
 
Kiest Philippe Moureaux als 73-jarige voor zijn pensioen of heeft hij een verrassing in petto?
 
Wat staat Ingrid Pira te wachten in Mortsel nu ze van het burgemeesterskabinet naar de oppositie verhuist?
 
Hoe pakt Johan Sauwens zijn toekomst aan nu zijn ex-Volksunie-partijgenote en huidig opponente Frieda Brepoels burgemeester van Bilzen wordt?
 
Over enkele maanden kennen we de antwoorden.